Met dank aan Lunes toestemming voor het plaatsen van haar verhaal. Vanwege privacy is haar echte naam vervangen door een pseudoniem.

“Ik ben geen pijn, ik heb last van pijn.”
“Ik ben niet moeilijk, ik heb het moeilijk.”

Beleving van pijn.
Er is al veel geschreven over pijn. Bizar eigenlijk dat zo’n klein woordje, met slechts vier letters, zo’n enorme impact kan hebben op je leven. 

PIJN! En iedereen weet meteen wat je bedoelt.

Het gevoel van pijn echter, en waar de pijn zich bevindt, is voor iedereen anders. Ook de grens hoeveel pijn we kunnen verdragen is individueel bepaald. Net zoals de manier waarop we ermee omgaan.

Pijn kan zowel fysiek als mentaal als emotioneel zijn en ze hebben alle drie invloed op elkaar. Ze zijn als het ware met elkaar verbonden. 

Fysiek reageert je lichaam op situaties en woorden.
Mentaal bekijk je de wereld vanuit de verstandelijke logica, met een zekere afstand.
Mentaal zijn ook je gedachten waar je geen controle over hebt. 
Emotioneel ervaar je de wereld meer vanuit je hart, veelal spontaan en associatief.

Fysieke pijn heeft invloed op mentale en emotionele pijn. Bijvoorbeeld: wanneer je een arm breekt (fysiek) en er komen negatieve gedachten bij (mentaal), zullen deze een emotie oproepen zoals verdriet, boosheid of angst.

Mentale pijn heeft invloed op fysieke en emotionele pijn. Bijvoorbeeld: wanneer je langere tijd alsmaar ‘doorgaat’ omdat je vindt dat dit moet of wilt (mentaal), zullen er klachten ontstaan (fysiek). Dit alles zorgt voor een negatieve emotie zoals verdriet, boosheid of angst. 

Emotionele pijn heeft invloed op mentale pijn en fysieke pijn. Bijvoorbeeld: wanneer je (liefdes)verdriet hebt dat alsmaar voortsleept en meer wordt in plaats van minder (emotioneel), gaan je gedachten in een neerwaartse spiraal (mentaal), dit veroorzaakt op den duur fysieke klachten. 

Pijn kan sarren, tieren, zeuren. Het kan af en toe aanwezig zijn, of altijd (chronisch). Het kan je overrompelen en overspoelen waardoor je grip op je leven verliest. Het laat zijn sporen achter zoals tekenen in je gezicht. Of het ontneemt je eetlust of het zet je juist aan tot eten, om te verdoven. Pijn kan leiden tot verslaving, in welke vorm dan ook. Verslaafd zijn aan drank, seks of gokken, kan je helpen om geen pijn te hoeven voelen. Pijn kan zelfs leiden tot zelfbeschadiging (automutilatie).

Pijn kan je hele leven ontwrichten.
Onze menselijke reactie is weg te gaan van de pijn. Vermijden werkt echter averechts, daardoor wordt het veelal groter, erger. Het is te vergelijken met een bal die je onder water duwt. Hoe zwaarder de bal, hoe dieper je duwt (hoe groter de pijn wordt), des te meer kracht en energie het kost. En je weet wat er gebeurt wanneer je deze bal vervolgens opeens loslaat. Dan komt hij met alle geweld naar boven. 

Pijn kan je veel vertellen. 
Is het een signaal dat je moet stoppen met een activiteit omdat je lichaam een grens aangeeft?
Dat je al te lang ver over je grens bent gegaan?
Dat het een signaal is om een arts of specialist te raadplegen?
Wist je dat je zelfs pijn kunt ervaren als je alleen al angst hebt voor pijn?

Door pijn toe te laten, te observeren en te onderzoeken leer je je lichaam en zijn signalen beter kennen. 

Een andere kant van pijn.
Pijn kent ook een andere kant, hoe vreemd het ook klinkt. Het kan je bijvoorbeeld ook helpen met gemakkelijker nee tegen iets of iemand te zeggen, meer rust nemen of beter voor jezelf te zorgen. 

Ons lichaam komt soms later met een reactie op iets wat (ooit) geweest is. En blijft de pijn te lang aanwezig? Dan kan het zinvol zijn om de boodschap achter de pijn te onderzoeken, of de oorzaak van de klacht die hieraan vast gekoppeld zit. 

Zelfs de emotie rondom de pijn kan je veel vertellen zoals bij Lune van 42 jaar. Destijds had ze last van reuma, Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS), extreme vermoeidheid en darmklachten. Tijdens een sessie psychosociale hypnotherapie kwamen de delen Verdriet, Boosheid, Onveiligheid en Angst naar voren. Al deze delen gaven aan dat ze iets te vertellen hadden.

Vanuit de regiestoel werden alle delen gehoord. Een voor een kwamen ze aan het woord zoals het deel Boosheid dat boos was op de hele wereld. Boosheid zei dat het een belangrijke taak had, namelijk het aangeven van grenzen. “Laat me toe,” gaf het aan, “dan hoef ik niet te ontploffen en kost ik niet zoveel energie.” 

En het deel Angst, dat erg groot en onrustig was en alles eng vond. Angst bleek verbonden te zijn met de zesjarige Lune die beschermd wilde worden. Doordat de volwassen Lune haar innerlijk kind op schoot nam en haar liefdevol toesprak met: “Ik zal je voortaan beschermen en er altijd voor je zijn” gaf dit zowel de zesjarige als de volwassen Lune een rustig en veilig gevoel. 

Daarna werd de zesjarige door Lune opgenomen in haar lichaam en voordat ze in haar hart verdween gaf de kleine nog de woorden: “geloof, hoop en liefde.” Angst kromp hierdoor en Lune voegde eraan toe dat het in de loop van de tijd nog kleiner zou worden. Angst wilde verder wel blijven vanwege zijn belangrijke signaalfunctie. 

Toen Lune terugkwam in haar regiedeel voelde het er beter en lichter. Alle delen waren blijer en meer ontspannen. Ze voelden zich gehoord en konden daardoor beter samenwerken. Vertrouwen was groter geworden en Onveiligheid was veranderd in Veiligheid. Verdriet, Boosheid en Angst waren kleiner geworden. 

Tijdens het nagesprek werden Lunes belangrijke inzichten besproken die ze tijdens de sessie had opgedaan. “Wat fijn dat ik erachter ben gekomen dat ik zelf de regie heb, dat ik zelf dingen kan veranderen en dat mijn vertrouwen groter is dan ik dacht.” Dit was van positieve invloed op haar klachten en de pijn die hierdoor verminderden.

Er valt nog zoveel te zeggen en uit te leggen over pijn.
Wat is jouw ervaring met pijn?
En wat herken jij uit Lunes verhaal?
Wil je meer informatie over omgaan met pijn of heb je vragen? Mail vrijblijvend naar marlies@landgoedbergendal.com

Met dank aan Lunes toestemming voor het plaatsen van haar verhaal. Vanwege privacy is haar echte naam vervangen door een pseudoniem.