Waarom ik flauwviel tijdens mijn eerste yogales.
Ooit in een ver verleden zei mijn jongste broertje: “Yoga, dat is echt iets voor jou”. Hij was daar zelf mee bezig en het deed hem goed. Ik had destijds echter niet de behoefte om me daarmee bezig te houden. Het leek mij niets.
Jaren daarna wilde ik het toch eens proberen. Tijdens mijn eerste yogales in 1994, hoefde ik alleen maar te gaan staan en mijn ogen te sluiten. En BAM, ik werd niet goed en ging onderuit. Even een glaasje water en daarna naar een tweede poging. En weer werd ik niet goed. “Zie je wel, yoga is niets voor mij,” dacht ik wederom.
Toch bleef yoga mij fascineren.
Jaren later deed ik een tweede poging, die helaas ook niet zo’n succes was. Echter, ik bleef volhouden en de derde keer voelde de yogales goed. Ik had al het nodige innerlijke werk gedaan, waardoor er meer ruimte en rust in mezelf was gekomen. Daarnaast bleken een andere vorm van yoga en een docent die beter bij mij paste, ook een verschil te maken.
Yoga, het veranderde mijn leven compleet!
Door yoga leerde ik nog meer wat voelen betekende. Ik deed de vierjarige opleiding aan de Yoga Academie Amsterdam (YAN). Daar heb ik écht leren voelen. Ik werd mij bewust van mijn lichaam, mijn geest en mijn patronen. Nu kan ik er om lachen maar toen ik net op YAN zat, was ik verbaasd dat ik niet werd gecorrigeerd in een houding. “Hoe kan ik nu weten of ik het goed doe?” “Ga maar voelen” werd er gezegd. En wat ben ik hier nog steeds dankbaar voor en wat heb ik hierdoor veel geleerd.
Overgang van inspanning naar ontspanning
In de loop van de tijd begon ik te beseffen wat de reden was dat ik flauwviel toen ik alleen maar mijn ogen sloot tijdens het staan. De overgang van inspanning naar ontspanning was destijds te groot. Mijn lichaam zat zo vol met spanning, ik wist niet hoe te ontspannen.
Met dankbaarheid kijk ik terug op mijn allereerste yoga-ervaring. Deze ervaring neem ik namelijk nog steeds mee in mijn praktijk. Als mensen moeite hebben met ontspannen kan ik ze geruststellen en uitleggen wat er gebeurt in je lichaam als je van veel spanning naar ontspanning gaat.
Ontspannen, het is makkelijker gezegd dan gedaan.
En wat voor de een goed is, hoeft voor de ander (nog) niet te werken. Waar de een zich kan ontspannen met yoga, gaat een ander liever wandelen, vissen of schilderen.
Of hardlopen. Let wel, als jij alleen met hardlopen ontspanning kunt bereiken, toont dat aan dat er al een hoge spierspanning is. Dat maakt écht ontspannen moeilijk. Dan is het nodig om je eerst flink in te spannen om daarna een gevoel van ontspanning te krijgen.
Waar vind jij je ontspanning in? En waaraan merk jij dat je ontspannen bent?
Hartegroet, Marlies
Psychosociale hypnotherapie, Systemisch werk, Yoga, Mindfulness, Bosbaden en Ervaringsdeskundige
Heb je nog vragen of wil je meer informatie? marlies@landgoedbergendal.com
